Starsza córka w ubiegłorocznych przedszkolnych jasełkach grała Śnieżynkę. Miała być ubrana na biało. Wymyśliłam sobie, że jak ma być Śnieżynką to najlepiej będzie pasować biała spódniczka z mocno marszczonego tiulu. Szukając inspiracji w internecie dowiedziałam się, że taka spódniczka ma swoją nazwę, TUTU właśnie. Tak naprawdę tutu to krótka spódniczka baletowa (czyli 'paczka', też nowe dla mnie słowo), ale nazwa z powodzeniem przyjęła się dla spódniczek tiulowych dla małych dziewczynek.
Szyjąc tę spódniczkę pochwaliłam się koleżance. Poprosiła mnie o wersję jasnoróżową dla swojej córeczki.
Obie spódniczki uszyłam tak samo, oto krótki 'opis techniczny':
- 4 warstwy tiulu
- 5,6 m tiulu w każdej warstwie
- atłasowa podszewka wycięta 'z koła' - aby tiul nie gryzł delikatnych dziewczęcych nóżek
- gumkę w pasie można dodatkowo regulować
- 25 cm długości
Uszyłam ich już kilkadziesiąt w różnych kolorach i w różnych wariacjach. Ale o tym wkrótce...
Każda spódniczka jest na swój sposób unikatowa (nie zdarzyło mi się uszyć jeszcze dwóch identycznych) i wszystkie chciałam sfotografować. Nie mogłam każdej spódniczki zakładać córce do zdjęcia, bo byłoby jej przykro że spódniczki są dla kogoś innego. A z kolei krówka, choć śliczna, nie jest dobrą modelką dla tak zwiewnego odzienia.
I tym sposobem w mojej pracowni pojawił się nowy obiekt - manekin dziecięcy (3-4 lata).
Prawda, że spódniczka tak zaprezentowana wygląda dużo lepiej?
pozdrawiam
JoC
